පැතු හීන හිනාවෝ - දුර ඈත ගියාදෝ
තනිකමේ කවිය කාට ඇසේදෝ...........
අඳුරට මග අහුරා - සඳ සළු පිළි පළඳා
ගැල් මඟ එළිය කළත් රැයේ
හැම දහ දුක් උහුලා - හිමිදිරියෙම ඉදලා
දහදිය උකසට දුන් දිනේ
අපෙ හිතේ දුකට එළිය නිවයි බරබාගේ..........
සුදු මල් ඔසරිය හා මුතුපොට ගැන සිතලා
මැණිකේ මඟ බලනා වෙලේ
ඒ සිහිනය සිඳලා හිස් දෑතම විහිදා
වයිරෝ ගෙදර යමුද කෙසේ
අපි අඬන විටත් කැකුළු පිපෙයි හඳපානේ............
- අතුල අධිකාරී -
No comments:
Post a Comment